Беларускі пісьменнік, журналіст, перакладчык. Сапраўднае імя Мікалай Сымонавіч Гілевіч.
Брат Ніла Гілевіча.
Біяграфія
Нарадзіўся 15 чэрвеня 1936 года ў в. Слабада Лагойскага раёна Мінскай вобласці ў сялянскай сям’і Сымона Пятровіча і Кацярыны Міхайлаўны Гілевічаў, бацька быў старшынёй Слабодскага сельсавета. Усяго ў сям’і было васьмёра дзяцей, у т. л. Ліна, Леў (Леўка), Нінел, Іда (Ідзея), двайняты Мікалай і Святлана, Марат, Сальвір (Алесік).
У 1959 годзе скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта. Працаваў рэдактарам перадач для дзяцей на Мінскай студыі тэлебачання (1960—1961), у часопісах «Родная прырода» (1972) і «Маладосць» (1972—1977). Большая частка працоўнай біяграфіі звязана з газетай «Літаратура і мастацтва» (1961—1972, 1977—2002; у 1990—1997 гадах галоўны рэдактар выдання). У 2004—2008 гадах — галоўны рэдактар часопіса «Мастацтва».
Памёр 14 сакавіка 2022 года.
Творчасць
Як журналіст пачаў друкавацца ў 1952 годзе. У 1962 годзе ў часопісе «Бярозка» з’явілася яго першае апавяданне «Новенькі і кукса». Аўтар шэрагу кніг.
- Ранішнія сны (1973)
- На лясной вуліцы (1975)
- Таццянін чэрвень (1978)
- Самы галоўны чалавек (1980)
- Пётр Климук: (фотоальбом) (1981)
- Пуд жыта (1982)
- Ёсць на зямлі крыніца (1983)
- Тэлеграма з Кавалевіч (1984)
- Пасеянае — узыдзе (1985)
- Камандзіроўка ў Вішанькі (1987)
- У времени в плену: Страницы жизни Геннадия Карпенко (2001)
Перакладаў на беларускую мову творы літоўскіх, венгерскіх і шведскіх пісьменнікаў.
Спампаваць кнігі
Калі вы заўважылі памылку ў тэксце, калі ласка, вылучыце яе і націсніце Ctrl+Enter
