Беларускі жывапісец і графік, бацька вядомага мастака Барыса Заборава.
Біяграфія
У 1930 годзе скончыў Віцебскі мастацкі тэхнікум, дзе яго настаўнікамі былі М. Эндэ і В. Руцай. Быў сябрам Саюза мастакоў БССР да 1978 года.
За творчыя поспехі быў узнагароджаны дзвюма Граматамі Вярхоўнага Савета БССР. Удзельнічаў у вайне супраць нацысцкай Германіі (1941—1945). З 1931 года жыў і працаваў у г. Мінску, у 1979 годзе эмігрыраваў у Ізраіль.
Творчасць
Працаваў у розных жанрах станковага жывапісу.
Аўтар сюжэтна-тэматычных карцін:
- «Змена шахцёраў» (1931),
- «Чапаеў» (1936),
- «Дзе сын?» (1936),
- «Перад баевым заданнем» (1941 — 42),
- «Вяртанне з палявых работ» (1948),
- «Вечар на рэйдзе» (1950),
- «Рыбакі з возера Нарач» (1957),
- «Яны стаялі насмерць» (1964),
- «Рэйд Льва Даватара» (1965),
- «На зямлі, на моры і ў небе» (трыпціх, 1965),
- «Прысяга народных мсціўцаў» (1967),
- «Перад бурай» (1969),
- «Чырвоныя эскадроны» (1970),
- «Салдаты. Тры пакаленні» (1978).
У творчай спадчыне мастака таксама партрэты і лірычныя пейзажы.
У 1930—я гады працаваў у кніжнай графіцы. Ім былі зроблены малюнкі да наступных кніг:
- «Як памёр Дзянка» (1931, вокладка і ілюстрацыі),
- Чарняўская Л. «Лявоніха» (1932, ілюстрацыі),
- Чарняўская Л. «Перамога» (1932, ілюстрацыі),
- Ліпман Н. «Далёкаўсходняя» (1932, вокладка),
- Маршак С. «Вайна з Дняпром» (1934, ілюстрацыі),
- Барто А. «Брацікі» (1935, ілюстрацыі).
Сярод станковых графічных работ вылучаецца малюнак вугалем «Партызан» (1952).
Прымаў удзел ў мастацкіх выстаўках з 1931 г. Персанальная выстаўка была праведзена ў г. Мінску ў 1973 г.
З 27 мая па 28 чэрвеня 2011 года карціны Абрама Заборава экспанаваліся ў Нацыянальным мастацкім музеі Рэспублікі Беларусь у складзе выстаўкі «І даўжэй веку…».
Калі вы заўважылі памылку ў тэксце, калі ласка, вылучыце яе і націсніце Ctrl+Enter
